Pomysł, żeby na nowo przeczytać dziś Raszewskiego – i do tej lektury zaprosić badaczy teatru, dramatu, performansów i przedstawień kulturowych różnych generacji i szkół wziął się też z przekonania, że taka lektura może być dziś szczególnie pouczająca, ponieważ dyscyplina, która swoje powstanie i autonomię w tak wielkim stopniu zawdzięcza bohaterowi tej książki, przechodzi dynamiczne przeobrażenia.
Ostatnie egzemplarze!
Data dostępności:
Pomysł, żeby na nowo przeczytać dziś Raszewskiego – i do tej lektury zaprosić badaczy teatru, dramatu, performansów i przedstawień kulturowych różnych generacji i szkół – wiązał się z obchodzoną w 2012 roku dwudziestą rocznicą śmierci autora Krótkiej historii teatru polskiego. Wziął się też z przekonania, że taka lektura może być dziś szczególnie pouczająca, ponieważ dyscyplina, która swoje powstanie i autonomię w tak wielkim stopniu zawdzięcza bohaterowi tej książki, przechodzi dynamiczne przeobrażenia. Ich najbardziej spektakularnym – ale przecież nie jedynym – przejawem pozostaje zwrot performatywny w humanistyce i przemożny wpływ, jaki wywarł on na naukę o teatrze. Od kilkunastu lat trwa intensywny proces redefinicji jej pola badawczego i procedur metodologicznych. Wydaje się, że to dobry moment, by spojrzeć na dorobek badacza z miejsca, w którym dziś jesteśmy. Postawić mu pytania, których sformułowanie możliwe stało się dopiero w językach nowych metodologii: antropologii widowisk, badań genderowych, studiów postkolonialnych, nowego historycyzmu czy transnorodowej histoire croisée.
Zaaranżowanie wielostronnego krytycznego dialogu z dorobkiem autora Bogusławskiego było celem konferencji zorganizowanej w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w grudniu 2012 roku, której pokłosiem jest niniejszy tom. Wśród uczestników zaleźli się zarówno współpracownicy i uczniowie Zbigniewa Raszewskiego, jak i badacze, którzy – choćby z racji wieku – nigdy bezpośrednio się z nim nie zetknęli. Spotkanie to nie miało stać się w żadnym razie akademią ku czci patrona Instytutu. Zależało nam jednak na tym, żeby rozmowa objęła wszystkie aspekty pracy i dzieła Raszewskiego, a więc oprócz nauki także praktykę dydaktyczną, rolę, jaką odgrywał w środowisku naukowym i artystycznym, pozycję autorytetu, której ciężar i konsekwencje przyjmował, świadomie kształtowany przez niego etos badacza. Chcieliśmy uchwycić to, co nazywa się czasem „ludzkim geniuszem” i mierzy się siłą wpływu, jaki osoba wywiera na innych. Stąd obecność w książce również tekstów o charakterze osobistych wspomnień i przyczynków do biografii. Właściwa proporcja nie została jednak, jak nam się wydaje, zachwiana. Czytając dziś Raszewskiego, prowadzimy z nim żywą rozmowę – a bywa, że nawet spór – dzięki czemu lepiej rozumiemy miejsce, z którego mówimy.
Spis treści
Agata Adamiecka-Sitek Wstęp
Tomasz KubikowTeatr w świecie widowisk po dwudziestu latach
Artur Duda Futbol jako widowisko i jego emancypacja w świetle Teatru w świecie widowisk Zbigniewa Raszewskiego
Halina Waszkiel Fakty i wizje. Żywot Bogusławskiego
Patryk Kencki Raszewski staropolski
Piotr MorawskiStaroświecczyzna i postęp czasu, czyli jakiego teatru Polacy potrzebują
Michał Zadara Dramaty o modzie. Z inspiracji Staroświecczyzną i postępem czasu
Maria Prussak Inscenizacja romantyczna czy romantyczny dramat?
Ewa Bal Historia teatru polskiego? O dyskursie historycznym z punktu widzenia mobilności kulturowej i Śląska
Mirosława M. Bułat Na skrzyżowaniu. Z warsztatu transnarodowej historii teatru
Małgorzata Sugiera Konstelacje: Raszewski jako twórca kanonu sztuk Zapolskiej i Rittnera
Agnieszka Wanicka Mój bilet do teatru
Jan Ciechowicz „Krótka historia teatru polskiego” jako bestseller. Dzieło i jego recepcja
Marek Piekut Sztuka i odpowiedzialność. Próba rekonstrukcji poglądów estetycznych Zbigniewa
Joanna Walaszek Sto przedstawień w opisach polskich aktorów i trzy w Raptularzu 1967/1968
Dobrochna Ratajczakowa Wokół refleksji Raszewskiego o widowiskach. Inne spojrzenie Raszewskiego
Krystyna Duniec Raptularz 1967/1978 jako seria intymnych śladów.
Maciej Nowak Dieta Profesora Raszewskiego
Hanna Baltyn Nauki Profesora Zbigniewa Raszewskiego
Anna Schiller Lekcje prywatne Raszewskiego
Marek Waszkiel Szkoła „Pamiętnika Teatralnego
Milan Lesiak Trzymać fason. Zbigniewa Raszewskiego portret własny w listach do Małgorzaty Musierowicz
Noty biograficzne
Bibliografia książek autorstwa Zbigniewa Raszewskiego
Bibliografia prac cytowanych
Indeks
Punktem wyjścia do cyklu opowieści o teatrze Wielkiej Wojny są uwikłane w wydarzenia geopolityczne biografie intelektualistów, artystów, żołnierzy i rewolucjonistów.
Tom, wydany z okazji stulecia Reduty, zawiera artykuły naukowe będące uzupełnionymi i rozwiniętymi wersjami wystąpień na konferencji „Reducie na stulecie”, która odbyła się w dniach 18—19 stycznia 2019 roku w Krakowie pod auspicjami Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego i okazała się wydarzeniem wskazującym nowe obszary i nowe kierunki badawcze.
Wydawnictwo prezentuje historię polskiej architektury teatralnej na przestrzeni wieków. Czworo autorów, wybitnych specjalistów w tej dziedzinie, uwzględnia także w swoich tekstach związane z architekturą zagadnienia społeczne, historyczne, polityczne, kulturowe i geograficzne oraz wpływy zewnętrzne.
Partner: Uniwersytet Łódzki W tomie znajdziemy odpowiedź na zasadnicze trzy pytania: jak w poszczególnych krajach funkcjonują teatry, w jakich formach organizacyjnych i instytucjonalnych prowadzą swą działalność, jak są finansowane i nadzorowane, wreszcie jaki posiadają status społeczny.