Nowe biografie to czwarty już tom zbiorowy w serii Nowe Historie, tym razem poświęcony biografistyce – tej pielęgnowanej, ale i zaniedbywanej przez historyków teatru oraz tej uprawianej i wykorzystywanej przez twórców teatralnych.
Ostatnie egzemplarze!
Data dostępności:
Biografia jest dzisiaj nie tyle domeną nauki, jedną z dziedzin akademickiej historiografii, i nie tylko gatunkiem literackim posługującym się rozmaitymi strategiami narracyjnymi – od faktograficznej precyzji po beletrystyczną swobodę – lecz także źródłem inspiracji, przedmiotem zainteresowania i tematem tekstów dramatycznych, przedstawień teatralnych, performansów. Biogramat jako tekst biograficzny pisany na scenę i bioteatr jako sposób performowania własnego lub cudzego życia to zatem także odmiany biografii teatralnej. Wszystkie one znalazły się w polu zainteresowań autorów, których teksty złożyły się na niniejszy tom.
Książka, będący w istocie zbiorem różnorodnych „studiów przypadku”, w dużej mierze opartych na osobistych doświadczeniach autorów powstałych już bądź powstających książek biograficznych czy też monografii twórców związanych z teatrem, stawia pożyteczne pytania, a czasem też udziela konkretnych odpowiedzi. Dotyczą ona zarówno kwestii podstawowego warsztatu biografia, eksplorowania źródeł, gromadzenia materiałów, kryteriów ich selekcji, jak i problemów metodologicznych, filozoficznych czy etycznych. To istotna lektura, zwłaszcza, jeśli zależy nam, by biografie teatralne, które dopiero powstaną, aspirowały zarówno do całościowych wizji ustanawiających historię, jak i do nowatorskich rozwiązań narracyjnych zapośredniczonych przez sztukę i współczesną refleksję humanistyczną.
Spis treści
Wstęp
Małgorzata Sugiera Biografia Innego. Rekonesans
Mateusz Borowski Wszystkie imiona Czarnej Wenus
Marcin Boguski Szymanowski – Treliński – Warlikowski. Biografia kompozytora a sceniczne interpretacje jego dzieł
Ewa Partyga O wyższości troski nad prawdą. Dramat w świetle filozofii biografii Adriany Cavarero
Paweł Mościcki Karski – paradoks o świadku
Krzysztof Cicheński Doświadcze(/a)nie zamiast faktów – w stronę dramatycznej autobiografii Tadeusza Kantora
Waldemar Wasztyl Persona. Simone Weil, czyli Krystan Lupa
Dorota Jarząbek-Wasyl Ogień i lustro. Formy i strategie autobiograficzne w memuarystyce teatralnej XIX/XX wieku (na trzech przykładach)
Anna Korzeniewska-Bihun Genderowy i narodowy dyskurs w biografii Salomei Kruszelnickiej
Wanda Świątkowska „Powieść o Witusiu” – niedokończona autobiografia Juliusza Osterwy
Anna Kuligowska-Korzeniewska Autobiografia ≠ biografia. Przypadek Leona Schillera
Mirosława M. Bułat „Żywotność hybrydy”. O nowej biografii dramaturga żydowskiego Jakuba Gordina
Halina Waszkiel Biograf jako Oko Opatrzności
Magdalena Raszewski Biografie: czy zawsze należy pisać?
Krystyna Duniec i Joanna Krakowska Pokolenie – biografia zbiorowa
Indeks osób
Noty o autorach
Dwujęzyczna publikacja Post-Apocalypsis towarzyszy noszącej ten sam tytuł polskiej wystawie narodowej, nagrodzonej Złotym Medalem podczas 13. edycji Praskiego Quadriennale (Prague Quadrennial of Performance Design and Space) – największej na świecie międzynarodowej imprezy poświęconej projektowaniu przestrzeni na potrzeby sztuk performatywnych i wizualnych.
Tytuł tomu przywołuje jedną z najbardziej wpływowych literaturoznawczych szkół krytycznych i łączy ją z polską recepcją dzieł Szekspira. Precyzyjnie oddaje w ten sposób zawartość książki, w której obok tekstu Stephena Greenblatta – „ojca i matki” nowego historycyzmu zwanego też poetyką kulturową - swoje szekspirologiczne analizy opublikowali polscy badacze.
Punktem wyjścia do cyklu opowieści o teatrze Wielkiej Wojny są uwikłane w wydarzenia geopolityczne biografie intelektualistów, artystów, żołnierzy i rewolucjonistów.