Ramy czasowe tej opowieści to lata 1955–1969.Ta książka ma spełnić jedno podstawowe zadanie: na podstawie źródeł opisać polityczną działalność Jerzego Grotowskiego w Październiku’56 i jej konsekwencje. Rozpatrując działalność Grotowskiego w sposób historyczny, analizując i interpretując źródła, można wyraźnie zobaczyć, że zarówno przyjęty przez niego sposób prowadzenia teatru w autorytarnym państwie, jak i twórczość były osadzone w polskim tu i teraz, a związek między spektaklami i rzeczywistością Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej – bliski. Doświadczenie dwóch totalitaryzmów i zderzenie Październikowych nadziei ze skrajną hipokryzją systemu, działanie w warunkach fałszowanej wiary politycznej, odcisnęły piętno na jego sposobie myślenia. Grotowski precyzyjnie diagnozował rzeczywistość. Zaangażowanie w wydarzenia 1956 roku stało się dla niego istotną lekcją zrozumienia tego, co się dzieje po wojnie w kraju i szkołą „przetrwania” w systemie totalitarnym. Październik ’56 miał bez wątpienia charakter inicjacyjny, ukształtował Grotowskiego jako polityka i stratega. Jako lejtmotyw powraca w tej książce sprawa stosunku Jerzego Grotowskiego do władz, przemyślanej strategii lub starannie przygotowanej gry, w której akcentowana lojalność miała ukryć starannie zakamuflowane niebezpieczne treści i cele.