Blisko 1400 spektakli, wśród nich Obywatel Pekoś Mikołaja Grabowskiego, Ballada o Zakaczawiu Jacka Głomba, Made in Poland Przemysława Wojcieszka i Między nami dobrze jest Grzegorza Jarzyny. Sztuki Sławomira Mrożka, Marty Guśniowskiej, Michała Walczaka oraz Pawła Demirskiego; teatry Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu, Heleny Modrzejewskiej w Legnicy, Białostocki Teatr lalek, Republika Usta Usta i lubelskie Provisorium. To zaledwie fragment długiej listy osób i instytucji istotnych zarówno dla najnowszej polskiej dramaturgii, jak i samego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.

Jak regulowany jest system produkcji i eksploatacji nowych tekstów na polskim rynku teatralnym? Czym jest dziś angażująca dramaturgia i jakie tkwią w niej paradoksy? Do czego jest nam potrzebna kategoria teatru środka? Wreszcie, czym charakteryzuje się polska dramaturgia dziecięca?

Historia powołanego w 1995 roku przez Kazimierza Dejmka Konkursu stanowi pretekst dla krytyków i badaczy teatru do rozmowy na temat kondycji i możliwych kierunków rozwoju współczesnej polskiej dramaturgii. Publikacja dokumentująca dwadzieścia edycji Konkursu została wzbogacona o materiały archiwalne, dane statystyczne, wybór ikonografii oraz fragmentów prasowych.

W części publicystycznej książki znalazły się teksty Jacka Sieradzkiego, Łukasza Drewniaka, Joanny Crawley (Derkaczew), Romana Pawłowskiego, Alicji Morawskiej-Rubczak oraz wywiady z Małgorzatą Dziewulską, Jackiem Kopcińskim, Bartoszem Frąckowiakiem, Maciejem Nowakiem oraz Haliną Waszkiel.